DENEMARKEN/LAUWERSMEER

Denemarken is een inspirerend voorbeeld als het gaat om het werven van toeristen voor de sportvisserij mogelijkheden in dit waterrijke land. Iedereen kent wel de fraaie kleurenfolders die het Deense verkeersbureau jaarlijks uitbrengt. Voor veel noorderlingen is een vistripje naar Denemarken gesneden koek. Vooral de zeeforel is een trekker van jewelste. Dit dankzij een intensief uitzet programma van de Denen en het herstellen van de Deense beken als paaien opgroei gebied. Zeeforel leeft in zee maar plant zich voort in beken en rivieren. Af en toe worden ze in onze regio door sportvissers gevangen. Deze vissen komen binnen via Lauwersoog, Delfzijl of Nieuwe Statenzijl. Wil je ze hier houden, dan moet je ze een geschikt leefmilieu kunnen bieden. Het Lauwersmeer lijkt dan het meest geschikt: een groot, dynamisch water met mogelijkheden van vismigratie tussen zout en zoet via de sluizen bij Lauwersoog. Omdat ook in het achterland migratiebarrières voor vissen passeerbaar worden gemaakt, zijn Drentse beken als het Peizerdiep voor zeeforel bereikbaar. In de jaren ‘60 van de vorige eeuw is de Lauwerszee afgesloten van de Waddenzee. Zo ontstond een zoet natuurgebied van 6000 hectare waarvan 2000 hectare open water. Hoewel het meer een prima visstand heeft met onder meer karper, winde, voorn, baars en snoekbaars, is het eigenlijk nooit een populair viswater geworden. Deels komt dit door onbekendheid, maar vooral ook door de moeilijke toegankelijkheid van de oevers. Het Lauwersmeer is een Nationaal Park en Natura 2000-gebied, de natuurwaarde van het gebied is groot. Toch kan in de ogen van de federatie natuurontwikkeling en sportvisserij als vorm van ecotoerisme prima samengaan.